بعضی وقتا یه چیزایی هست که بهش میگن درد بهش میگن زجر بهش میگن روزای وحشت ، دقایق وحشتناک ...
امشب شاگردم داشت درد و دل میکرد رفت تو گذشتش وای خدا چه گذشته ای داشت چه سرنوشتی ...
باباش فوت میکنه ... شاید وقتی بشنوی بابای طرف فوت کرده بهش یه تسلیت بگیو ازش رد شی ... خوب به ما چه ادمه دیگه میمیره اما اگه یکم بری تو عمق قضیه میفهمی نه رفتن یه نفر شاید بتونه یه زندگیو نابود کنه ...
من رفتم تو عمقش ...
باباش فوت کرد ... خودش تا پنج سال درسو همه چیو گذاشت کنار مثل یه مرده متحرک ... خواهرش سر همون قضیه روانی شد هنوز که هنوزه مشکل داره حتی به خاطر همون دیگه نتونست باردار شه ... داداشش جوری خودشو کوبید تو دیوار که ضربه مغزی شد و ... و مادرش که خدا میدونه چی کشیده ...
مادری که باید به یکباره بره تو جامعه ای که نرفته و به هزار در بزنه واسه خرج بچه هاش و پیش کسایی بره که نرفته و کارایی بکنه که نکرده ...
من خودم مادرمو از دست دادم میفهمم چی کشیده مخصوصا وقتی میگه روزا تنها میشسته تو خونه ای که بوی پدر رو میداده و وای وای اینجاشو نمیتونم تحمل کنم واقا دقایق سختیه ادم تنها تو یه خونه که از در و دیوارش تصویر پدرو میبینه به اینا میگن دقایق وحشتناک ....
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
